enarfrdehiitjakoptes

داکا - داکا، بنگلادش

آدرس محل برگزاری: داکا، بنگلادش - (نمایش نقشه)
داکا - داکا، بنگلادش
داکا - داکا، بنگلادش

داکا - ویکی پدیا

معاصر و متاخر مدرن [ویرایش]. فضای سبز و پارک ها[ویرایش]. مدیریت مدنی[ویرایش]. حکومت شهری[ویرایش]. سازمان های اداری[ویرایش]. صنایع[ویرایش]. انجمن های تجاری [ویرایش]. مؤسسات فرهنگی[ویرایش]. رویدادهای فرهنگی [ویرایش]. آموزش و پژوهش [ویرایش].

داکا (/'dha:k@/ DHA–k@ یا /'dhaek@/ DHAK–@؛ تلفظ بنگالی: 'dhaka')، که قبلا توسط داکا[13] شناخته می‌شد، پایتخت و بزرگترین شهر بنگلادش است. این همچنین بزرگترین مکان بنگالی زبان در این سیاره است. با جمعیتی بیش از 8.9 میلیون نفر تا سال 2011، هشتمین مکان بزرگ و ششمین مکان پرجمعیت در جهان است. همچنین دارای 21.7 میلیون نفر در منطقه داکای بزرگ است. [14] [15] نظرسنجی Demographia نشان داد که داکا پرجمعیت‌ترین منطقه شهری است که در جهان ساخته شده است. این واقعیت اغلب در رسانه ها مطرح می شود. [16][17] داکا، یکی از بزرگترین شهرهای جنوب آسیا، یک شهر بزرگ با اکثریت مسلمان است. این شهر بخشی از دلتای بنگال را تشکیل می دهد و با رودخانه بوریگانگا (رودخانه توراگ)، رودخانه Daleshwari، رودخانه Shitalakshya و رودخانه Daleshwari هم مرز است.

داکا منطقه ای است که از آغاز هزاره دوم مسکونی بوده است. قرن هفدهم شاهد توسعه داکا به عنوان مرکز استانی و مرکز تجاری امپراتوری مغول بود. داکا به مدت 17 سال (75-1608، 39-1660) به عنوان پایتخت یک بنگال صنعتی مغول خدمت کرد. این شهر مرکز تجارت موسلین بنگال و یکی از ثروتمندترین شهرهای کل جهان بود. جهانگیرنگار، نام پایتخت مغول، به افتخار جهانگیر، که زمانی امپراتور حاکم بود، به آن داده شد. [1704][18][19] سبحدر مغول و نایب ناظم، داکا نواب و دوان همگی در آنجا مستقر بودند. زمانی این مرکز تجاری بزرگ برای بازرگانان اوراسیا بود. شکوه شهر قبل از استعمار در قرن 20-17 به اوج خود رسید. بندر داکا یک نقطه تجاری مهم برای تجارت رودخانه و دریا بود. این شهر توسط مغول ها با باغ ها، مقبره ها و مساجد، کاخ ها، قلعه ها و قصرهای زیبا تزئین شده بود. زمانی این شهر را ونیز شرق می نامیدند. [18] انگلیسی ها بر شهر حکومت کردند و برق، راه آهن و سینما را معرفی کردند. همچنین دارای دانشگاه‌ها، کالج‌های غربی و منابع آب مدرن بود. به عنوان پایتخت بنگال شرقی، آسام و آسام پس از سال 21، به یک مرکز مهم اداری و آموزشی برای راج بریتانیا تبدیل شد. [1905] این شهر در سال 22 پس از سقوط حکومت بریتانیا به پایتخت اداری پاکستان شرقی تبدیل شد. در سال 1947، این شهر پایتخت قانونگذاری پاکستان شد. این شهر در سال 1962 پس از جنگ آزادی بخش، پایتخت بنگلادش مستقل شد.