یانگون - یانگون، برمه

آدرس محل برگزاری: یانگون، برمه - (نمایش نقشه)

برای بررسی رویدادهای آینده 2024-2025 در یانگون - یانگون، برمه کلیک کنید

یانگون - ویکی پدیا

تاریخ اولیه[ویرایش]. رانگون استعماری (1852-1948)[ویرایش]. یانگون معاصر (1948–اکنون)[ویرایش]. پارک ها و باغ ها[ویرایش]. مدیریت[ویرایش]. حمل و نقل سریع[ویرایش]. اتوبوس و ماشین[ویرایش]. ارتباطات[ویرایش]. سایت های قابل توجه[ویرایش]. موزه ها و گالری های هنری[ویرایش]. سالن‌های کنسرت و تئاتر[ویرایش]. افراد برجسته[ویرایش].

یانگون (تلفظ برمه: rnkun) پایتخت منطقه یانگون است. [jaWgoUW.mjo] تلفظ می شود و روشن می شود. یانگون (برمه ای: rnkun؛ تلفظ شده [jaWgoUW mjo])، پایتخت منطقه یانگون است. قبلاً با نام Rangoon شناخته می شد. یانگون از سال 2006 تا 2006 پایتخت میانمار بود. دولت نظامی وظایف اداری را به نایپیداو، پایتختی هدفمند در شمال میانمار منتقل کرد. یانگون، بزرگترین شهر میانمار و مهمترین مرکز تجاری، خانه بیش از 7 میلیون نفر است.

یانگون دارای بیشترین ساختمان های دوران استعمار در آسیای جنوب شرقی [6] و یک هسته شهری منحصر به فرد از دوران استعمار است که به طور قابل ملاحظه ای دست نخورده باقی مانده است. [7] مرکز تجاری دوران استعمار در اطراف بتکده سوله قرار دارد. اعتقاد بر این است که بیش از 2,000 سال قدمت دارد. [8] این شهر همچنین بتکده شوداگون، معتبرترین و مشهورترین بتکده بودایی میانمار را در خود جای داده است.

یانگون جایی بود که بهادر شاه دوم، آخرین امپراتور مغول، پس از شورش هند در سال 1857 توسط بریتانیایی ها تبعید شد.

یانگون از زیرساخت های عمیقاً ناکافی رنج می برد، به ویژه در مقایسه با سایر شهرهای بزرگ جنوب شرقی آسیا، مانند جاکارتا، بانکوک یا هانوی. اگرچه بسیاری از ساختمان‌های مسکونی و تجاری تاریخی در سرتاسر یانگون مرکزی بازسازی شده‌اند، اکثر شهرهای اقماری که بر شهر حلقه زده‌اند همچنان عمیقاً فقیر هستند و زیرساخت‌های اولیه ندارند.[10]