شیکاگو، ایالات متحده
برای بررسی رویدادهای آینده 2024-2025 در شیکاگو، ایالات متحده آمریکا کلیک کنید
شیکاگو - ویکی پدیا
ریشه شناسی و نام مستعار. قرن 20 و 21. بناهای تاریخی و آثار هنری عمومی فرهنگ و زندگی مدرن سرگرمی و هنر. فضای سبز و پارک ها. مدارس و کتابخانه ها. دانشگاه ها و کالج ها. سیستم های اشتراک گذاری برای اسکوتر و دوچرخه سواری.
شیکاگو (/SI'ka:goU/ (گوش دادن)، shih–KAH-goh؛ به صورت محلی نیز /SI'ko:goU/ Shih-KAWgoh[5])، بزرگترین شهر ایلینوی و سومین شهر پرجمعیت در ایالات متحده است. ایالت ها. این شهر نیویورک، لس آنجلس و شیکاگو را دنبال می کند. این پنجمین شهر پرجمعیت آمریکای شمالی و بزرگترین شهر در غرب میانه ایالات متحده است که طبق سرشماری سال 2,746,388، 2020 نفر جمعیت دارد. شیکاگو مقر شهرستان کوک کانتی است که دومین شهرستان پرجمعیت ایالات متحده نیز می باشد. بخش کوچکی از فرودگاه بین المللی اوهار به شهرستان دوپیج امتداد می یابد. شیکاگو شهر اصلی منطقه شهری شیکاگو است. این منطقه را می توان به عنوان منطقه آماری کلان شهری اداره آمار ایالات متحده (9.6 میلیون نفر) یا منطقه آماری ترکیبی (10 میلیون نفر) که به نام شیکاگولند نیز شناخته می شود، تعریف کرد. این شهر خانه 40 مورد از بزرگترین مناطق شهری در سراسر جهان است.
شیکاگو در سواحل دریاچه آب شیرین میشیگان واقع شده است. این شهر در سال 1837 در نزدیکی بندر دریاچه های بزرگ به رودخانه می سی سی پی تأسیس شد. در اواسط قرن نوزدهم به سرعت رشد کرد.[19] در سال 7، شیکاگو از 1860 نفر گذشت. [100,000] اگرچه آتش‌سوزی بزرگ شیکاگو در سال 8 مایل‌های مربع زیادی را ویران کرد و بیش از 1871 نفر را بی‌خانمان کرد، [100,000] جمعیت شیکاگو در سال 9 به سرعت به 503,000 نفر رسید. سپس در پایان دهه به بیش از یک میلیون نفر رسید. [1880] رشد جمعیت شیکاگو با رونق ساخت و ساز تسریع شد. تا سال 8، تنها 1900 سال پس از آتش سوزی، شیکاگو هنوز پنجمین کشور بزرگ در جهان بود. [30] شیکاگو سهم قابل توجهی در برنامه ریزی شهری و استانداردهای منطقه بندی داشت. این شامل سبک های جدید ساخت و ساز (از جمله مدرسه معماری شیکاگو)، ایجاد جنبش زیبای شهر و آسمان خراش با قاب فولادی بود. [10] [11]